Yazacak cümle bulamadım
İçinde "sen" olan kelime kuramadım.

Gezdiğimiz sokaklarda seni aradım
Her seferinde kahroldum
İz bulamadım...

Yandı yüreğim
Telaşlandı seven kalbim.

Severde insan bu kadar sever mi?
Hep düşündüm.

Canıma tak etti gidişin
Beynime işledi sensizlik

Hiç bir şey beni teselli etmedi
Ağlamak kâfi gelmedi
Haykırmak sana sesimi götürmedi
Yürek sevdi, hiç kıymet bilinmedi.

İsyan ettim defalarca ıssız gecelere
Seni benden çalan içindeki benliğine.

Kafa tuttum ölüme
Çekildim kuytu bir köşeye
Seslendim içimdeki sen denen zalime.

Sevdim adam gibi
Hiçe saydın her şeyi reva gibi
Kaçmak ruhunda vardı belki.

Seni sevmek, çılgınlıktı biliyorum
Ben hâlâ seninle geçen o mazide boğuluyorum.

Gözlerin karşımda, sesin kulağımda
Sen benim damarlarımda
Feryatlar ediyorsun ara sıra.

Sen’den sonra...
Tövbe ettim, ben Aşka
Bir daha yaşamam asla!

12.11.11 - Lokman Bekler