Yüzün Düşmesin


Sen üzülüyorsun belki de ağlıyorsun
Yüzün düşmüştür yastığa, sesin de kısılmıştır
Ellerin üşümüş, gözlerin kızarmıştır,
Belki içerden gelen sesler tam dalmışken uykuya, seni uykusuz koymuştur.
Ne yapmalıyım sevgilim bilmiyorum, çaresizim!

Sen güneşsin sevgilim ve güneş hep doğar;
sen de her şeye rağmen doğacaksın.
Güleceksin yeniden, taklitler yapacak güldüreceksin
Ve ben yine olacağım yanında.
Şiirler yazacağım hiç durmadan, anlatacağım aşkımı.
Yine buluşacağız; sen salep içeceksin, bense çay.
Yine hayaller kuracağız, güleceğiz

Ama şimdi gül biraz, sadece gül;
Sen gülmüyorsun diye,
senin için bahçede ayırdığım gül, tekrar kapandı içine;
sen üzgünsün diye, odam üzgün içinde ben üzgün
resmin bile üzgün!
Gül sevgilim sadece gül!
bak o zaman nasıl dönüyor her şey geriye
gül tekrar çıkacak tomurcuğundan
resmin odama neşe saçacak
her şey güzel olacak
ve bu şiirde sadece o gece için bir hatıra olup kalacak
sen sadece gül, gül ki yeniden aydınlansın dünya.

u.t