Giderken şair unutma uğrak limanları
Mutlaka ardından bir gözyaşı
Hançerende kalan son oku fırlatma
“mark eyle “
Sine-i sevdalara dönerken
Çıkınında umut olsun

Kov kapından kimse gönlünde dalaşmasın
Sevda iklimi yaşarken
Sakın ilmiğini ayrık bulaşmasın
“fark eyle “
Ay bulutun gölgesinde masum
Gölgeni aş yol olsun

Say söv şiirin geçmişine
Kovalamıyorsa seni peşinden
“çark eyle “
Kurduğun hayaller olamadı köprü
Kopardı düşünden
Gün avundurdum diyorsan
Aşk olsun

At eteğindeki taşlarını işe yaramaz
Dön eski limanlarına
Yüreğinin acılarını bilen sensin
“zerk eyle “
Tutunduğun dallar dikenli acıtır
Demeki gün güne bedel
Meşk olsun

Kar taneleri düştü ardında yar sesi hüzünlü
Benim gönlüm ona! Melis
Mukadderdir ona döneceğim
“var söyle “
Hadi sende ait olduğun yere dön
Adını sam koy yol olsun

Son dizede özenir cümleler
Yâre koşmak için azimli
“hadi söyle “
Şiir senden gidiyorum ait olduğum yere
Seni senle bırakıyorum! Hoşça kal
Engel koymana gerek kalmadı
Uğramam daha son olsun

İstisna olur böyle sevda’sız sevdalar
Gelirken! Gülhanlı giderken ıssız
“adına ar söyle “
Vecihi cümlelerden argın
Gönlüm ardından el salla
Giden gemi çarklı! Şans dile
Şansı bol olsun.

2011.Kasım.11



Mark: Durgun yumuşak hava
Sine: Göğüs
Ayrık: Kural dışı yolun ayrıldığı yer
Zerk: Enjeksiyon üzüntü
Melis: Çimenlik sevgili can
Sam: Bitkin yorgun
Ar: Utanma utanç duymak
İstisna: Ayrı tutulan kimse veya şey
Vecihi: Güzellik hoşluk
Argın: Yorgun beceriksiz