Yanaklarından süzülen tebessüm yine kendinden geçmiş
Derin düşler de
Mehtabın şavkını andırdı
Kader kaftan biçerken cimri
Acısını tattırıp yürekler yandırdı


İklimler küstü ilmeyi çekerken hiç hesaplamadı
Yüreğin düşü ne
Yerlerde süründürüp can diye canan arayan
Canı usandırdı


Neden hep elem yazmaya zorlar kalem
Yazgısı yüzüne gülmeyen
Güzel yüzlü melekleri
Yazarken kalemim akan nehirleri usandırdı


Hayatın merdivenleri yukarı çiksada
Erken döndürüyor baş aşağı
İniş çıkışlar olurmu kader
Oldu diyenler
Kalemimi üşendirdi


İmtihan için tahammül sınırları ünlü
Bir yuva kurmak bu kadar mı ödünlü
Yine yüreklerde figan
Sevgi sarmalı koşarken kesti zincirini
Ufuklar kararıyor hızlı
Soru sormuyorum feleğe
Maskesini taktı yine ne yürekler yandırdı


Kimsesiz mezarlıklar fatihandan bulur mu ihsan bilemem
Yalan sevdalar geçici bilmelisin meleğim
Dipsiz kazanlarda kaynatıp
Bade gibi sunulup
Acılarla gebe
Yürekleri bulandırdı


Dil şeni gülünde bülbülü bağında sevmeli
İncitmeden duyguları
Haramzade gibi uzanmamalı çiçeğe
Boyun büker
Bükülen boyunlar bana berzah alemini andırdı.




2010-04-28