3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1036
Okunma
Her kayada tutuyor mu kına
Herkesin yarısı, benimki nerede
Tutuyor bizi ödün vermeyen onurlarımız
En çok korktuğumuz kendimizle yüzleşmek
Ev sahibiyim hep, hiç gitmeyen kederlerin
Sevinçlerse ara sıra kapıyı çalan postacı
Tespihe dizdiğim ayları çekiyorum
Deniz feneri yalnızlığında beklemelerim
Yangını bekleyen ahşap ev tedirginliğinde
Yüreğim yangın, kör kalem uçlarım
Haliç olup işlerken içime içime
İçimi dökmek isterim denizlere
Utanç değil bu yüzüme sürdüğün,
Kara üstüne kara
Siler mi pişmanlıkları kırklanmalar
Yenik düşer koca bir ağaç minik kurda
Geceler yıldızlarıyla kalabalık
Herkesin acısı yüreğinin hissettiği kadar
Yosun bağlar zamanla belki acılar
Ama öldürüyor insanı, beklentisiz beklemek…
Metin Soydeveli
Cevap Yaz