Bomboş gözlerle bakma bana çocuk,
Büyüdüğünde öğreneceksin herşeyi...
Hayatın ne denli zor olduğunu ,
Yaşamın sırlarla dolu olduğunu öğreneceksin...
Düştüğünde bileceksin dağların aslında uçurum olduğunu...
Ve yandığında,
Anlayacaksın ateşin insanı yaktığını.
Bakışların şimdi anlamsız olabailir.
Büyüyünce hayatın anlam yüklü bir kervan olduğunu
Öğreneceksin...
Meraklanma!!
Hayatın kapısını araladığında ise, ne kadar metanetli olduğunu
Göreceksin...
Çarelerin bile çaresiz kaldığı anların olacak..
Dost hançerini sırtına yediğinde anlayacaksın,
Sadece kendi kendinin dostu olduğunu...
Gerçek dostların hiç bi zaman olmayacağını,
Dostun tarafından satıldığında öğreneceksin...
Öğreneceksin...
Bir gün herşeyi öğreneceksin...
Belki lanet yağdıracaksın hayata
Ve insanlara...
Belki utanacaksın bütün yaşananlardan.
Gözlerinin perdesini indirmeye çalışacaksın,
Ama nafile!!
Kapatamayacaksın gözlerini...
Ve kapatacaksın kulaklarını ,
Lakin yinede duyacaksın her söyleneni...
Gecenin karanlığına bırakacaksın kendini
Kapattığı için bütün kötülükleri...
Ağlayacaksın ağlayacaksın...
Gözyaşlarınla tüm kirlilikleri temizleyene kadar
Ağlayacaksın...
Haykıracaksın...
O koca acılarını dindirene kadar...
Yalnız boşuna çırpınmış olacaksın.
Çünkü;
Ne gözyaşını gören olacak
Ne de haykırışını duyan!!
Belkide alacaksın kalemi eline,yazcaksın
Sadece karanlıkları...
Taki kalemin tükenene
Boş bir yer kalana dek yazacaksın...
Çocukluk yıllarını özleyeceksin
Arayacaksın o günleri,
Bulamaycaksın...
Ve çocukluğunu geri isteyeceksin...
Vermeyecekler,
Sana o mutlu günlerini...
’Hayır’ diyecekler...
Çocukken korktuğun o iri başlı koca adamalardan
Yine korkacaksın...
Nefret edeceksin onlardan.
Hep koca adamlar mahvedecek hayatını !..
Keşkelerle geçecek hayatın...
’Keşke’ doğmasyadım...
’Keşke’ hiç büyümeseydim...
’Keşke’ hep çocuk kalsaydım..
Ağlama çocuk ağlama...
ASIL BÜYÜYÜNCE AĞLAYACAKSIN...............