Adını gördüğümde yanarak eridiğim
Kalbi nurla aklanan Dürr-i Yektam sen miydin?
Yazdıklarına bakıp iz sürüp yürüdüğüm
Nehirlerde saklanan Dürr-i Yektam sen miydin?


Çölde ayaz gecede semada mah yüzünle
Sabah seher vaktinde ruh okşayan sözünle
Sevgime adadığın; gece ve gündüzünle
Asırlardır beklenen Dürr-i Yektam sen miydin?


Ararken okuttuğun şiirlerde kendimi
Coşarak seller gibi akıp yıktım bendimi
Buldum mu? Bilmem yoksa. Mecalim tükendi mi?
Ahirime yüklenen Dürr-i yektam sen miydin?


Dinle; İki kutup var âlemdeki her şeyde
Artı, eksi; neyzenin ahını dinle neyde
Aradım ışığını hem güneş hem de ay’da
Yüreğimde köklenen Dürr-i Yektam sen miydin?


Kuyunun içindeki sırlara gark olarak
Güçlerin dolup taşıp aktığı ark olarak
Aydınlanan dünyamı döndüren çark olarak
Yaşamıma eklenen Dürr-i Yektam sen miydin?


Güneri Yıldız (Gizemli Kent, 04.06.2011)

.