Hayat güzel bir arenadır aslında, görebilen için böyledir dünya,
Göremeyenler için de bazen karanlıklar deryası uzanır etrafta,
Ben de bugün kendimi iyi hissetmiyorum, acaip kötü durumdayım,
Uzun zamandır ziyaret etmiyordu, şimdi nezle olmuş durumdayım...

Dışarıda güneş var içimde sıkıntı, burnum kötü hissettiriyor bana,
Güneş koltuğa vurmuş, belki faydası olur diye gidip uzandım oraya,
Işığı ve ısısı hoşuma gitti, şifa veriyor gibi iyi geliyordu bana o anda,
Neredeyse yalamaya başlayacaktım kendimi, kedilerim geldi aklıma...

Bu yavrular da gıcıklığın bir parçası oldular, demin yine viyaklıyorlardı,
Deliklerinden çıkmışlardı da apartmana girmişler gibi sesleri yakındaydı,
Kendimi iyi hissettiğimde dışarı çıkıp onlarla ilgilenmem gerekiyor yine,
Sakinleştirebilirsem iyi, bayramlaşmaya gitmeliyim üst kattaki teyzeye...

Hayat ne kadar zor, hem mutlu hissediyorsun ve hem de kötü, değişiyor,
Kendime baktığım zaman bazen iyi hissetmek daha önde gibi gözüküyor,
Şu anda bunları düşünecek durumda değilim, burnum gıcıkça kaşınıyor,
Elimi bile süremiyorum, yara olma riski bende her zaman mümkün oluyor...

Gıcıklığımı mıcıklığımı unutup başımı koltuğa yaslamalıyım, unutmalıyım,
Dışarıdaki horoz ötüyor, gece de karka ötmüştü, onları da anlamıyorum,
Herkes üzerine düşeni yerine getiriyor ama benden bekleneni unuttum,
Biraz düşünmem lazım, bugünü düne eklemeden önce kendimi de unuttum...