Haklısın dostum onu düşünmekte.
Haklısın dostum onun yokluğuna üzülmekte.
Haklısın dostum onsuz ölünmekte.
İnsan sevdiğinden ayrılınca,
Dünyası başına yıkılır.
Kafasına kurşun sıkılır.
Yaşamaktan bıkılır.
Hatta yediğin, içtiğin zehir olur.
Gözyaşların nehir olur.
Bedenin yıkılmış şehir olur.
Aynen öyle.

Haklısın dostum huzursuz olmakla.
Haklısın dostum uykusuz kalmakla.
Haklısın dostum mutsuz yaşamakla.
İnsan sevdiğinden ayrılınca.
Yüreğinde on iki şiddetinde depremler olur.
Sözlerinde yangınlar çıkar.
Adı aklında mıh gibi durur.
Engin denizlerde sanki birileri seni boğar.
Aynen öyle.

Amman boş ver be dostum.
Elden bir şey gelmiyor işte.
Ölenle ölünmüyor işte.
Hadi kalk yüzünü yıka da kendine gel.
Artık olmasın gözyaşların sel.
Kapat artık bu mevzuyu.
Bırak artık onu.
O artık sana bir el.
Sende başkasını seversin.
Seninde yok önünde engel.


Şiirde nedir?

Aynen ( Zarf, Arapça ) Olduğu gibi, değiştirmeden, aynıyla.