SAÇLARI YILDIZ TOPLAYAN ÇOCUK

Hatırlıyor musun?
Sabaha karşı, ömrünün son dakikalarını
İki damla gözyaşı daha
Dökmek istemez miydin dünyada.
Sen barışın bedeli bu savaş dünyasında.

Sen saçları yıldız toplayan çocuk
Okul nedir öğrenemeyeceksin,
On yaşındaki bir çocuğun
Duygusunda olmayacaksın.
Ama sen bir evcilik oyunundasın
Oyun arkadaşların, dokuz tahta
Toprak ki, boyundan bir karış fazla.
Ve sen meleği oynuyorsun.
Sarıldığın kefeninle.

Sen kısa hayatında çok şey öğrendin
Son dakikalarında hayatı tanıdın.
Aynı evde son dakikalarda,
Babasızlığı yaşadın belki
Belki de kimsesiz kaldın birkaç dakika
Annenin gözündeki
İki damla gözyaşı oldun belki bilinmez ama
Sen daha küçüktün be çocuk.
Daha gözyaşı nedir öğrenemedin
Çocuk aşkların olacaktı senin.
Sevdiğini beklerken
İki damla göz yaşı dökecektin.
Bir dert ortağın olacaktı senin
Dertleşecektin, bekleyecektin.

Sen düğünlerde küçük gelinlik giyecektin
Beş yaşında kefen değil
Geçerken önünden düşman tankları
Bir oyuncak gibi bakacaktın daha
Kendince aşkına şiirler yazacaktın
Kanlarından yazılmış bir mektup değil
Acelen neydi de gittin be çocuk.

Daha rüyalar görecektin
Hayallerinde öğretmen olacaktın.
Belki yetim çocuklara yardım edecektin
Ama olmadı
Bu küçük bedenine kefen giydirdiler.

Senin o koca yüreğini toprağa indirdiler
Toprak ki seni almaya kıyamaz
Korkar seni bağrına basmaya
İncinir üzülürsün diye.
Sen saçları yıldız toplayan çocuk.

Uykundaki ilk,
Ömründeki son beş dakika belki
Rüyalarında hayallerin gerçekleşiyordu.
Belki de uykunda
Sabahın oyun planlarını yapıyordun.
Ya da dünyaya inat tebessümle bakıyordun.
Ama sabah olmadı çocuk
Güneşini doğmadan batırdılar.

Deryalar kanını yıkasa bugün
Bilirim acını dindirmez çocuk
Bir evden on üç beden
Yükseldi arşa birden
İki damla gözyaşı
Ve bir de sen
Daha erkendi ama
Elveda çocuk, başımız önde bizim.
Sen saçları yıldız toplayan çocuk.