1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
852
Okunma
-erhan tuncer’e-
boş ver dedi kimse yakın olamadı o kadar
hangi atmış öyle eşkin koşar durmadan akrebe doğru yelkovanı geçip geçip
çeyrek saat başı sigara ve yağmura teslim peronlar
her düşüncenin başı ’acaba’ o doğu garajında
oturduğum kirli sırada godot nun otobüsünü beklerken
en son hangi aynada bıraktıysam yüzümün derisini
ondan bir önceki aynada kaldı gözümün ışığı
suratsızca bir boşluk gözlerime bakıyor şimdi
anılar dolusu vefasızlık
tespihler dolusu oltutaşından sabırsızlık
çeyrek saat başı durmadı yağmur
bir sigara daha..
sonra binlerce kilometre taşı uzaklarda istanbulda bir adam
baka baka gidiyor kaldırımdan bir film şeridinin üstüne
adım adım heyecan an be an yok mu lan daha hayat!