Meğerse dünyada ne şanslıymışım
Geçmişte kalan mazilerim var
Anılarla yaşıyorum ben şimdi
Mazide kaybolan anılarım var

Uçurtmalar uçurdum esen yellerde
Patates pişirdim yanan küllerde
Teneke topladım gelen sellerde
Tenekeciye sattığım paralarım var

Yağmur yağardı gök gürleyerek
Evimiz akardı şip şip ederek
Sarı samanı serpeleyerek
Toprak damda çekdiğim loğolarım var

Kış gelince çokca kızak kayardım
Peşimede bir kaç kişi takardım
Örtmeden evliğe hapan sokardım
Hapanın üstünde yüklüklerim var

Ebem düğüm düğüm çıkınlar açar
Içinden türlü tevir boncuklar çıkar
Ceplerime vardıkça üzümler koyar
Türlü tevir boyalı şekerlerim var

Sobada gürül gürül odunlar yanar
Sobanın altında kedimiz yatar
Ekmeğin içine çökelik katar
Taze yağı sürdüğüm dürümlerim var

Kar yağardı lapa lapa bem beyaz
Yol kapalı sular donmuş don ayaz
Kış çetin geçer evde hazın az
Akşam olunca yarılacak odunlarım var

Okullar onbeş tatile girdi
Göde oyununun zamanı geldi
Her ev dileğince un bulgur Verdi
Topal Emişten aldığım kalem defter ve sucuklarım var

Koyunlar neşeli oynar hiç durmaz
Doğa canlanır bitmiştir ayaz
Cemre düşer tprağa gelen bu ilk yaz
Inek buzaladı altında buza anamın sağacak gımızlarm var

Yavaş yavaş beyaz karlar eriyor
Beklediğim o ilkbahar geliyor
Dağı taşı renkli güller sarıyor
Lale sümbül navruz çiğdemlerim var

Kuzuları koyun yalar kurur heryanı
Coban kaval çalar bulur sevdayı
Belindedir azığı sever mıkla helvayı
Daha anasından doğacak gözü kara kuzularım var

Cıncıllim oynarım kuruyan yerde
Lilliş dönderdim uğunsun elde
Kazanda boyanan aşşığım harda
Evçik oynamak için küllükten topladığım cıncıklarım var

Akşam olur tavuklar tüner pinnikde
Portmadan inek idara çırayı alıpda gelde
Mallara saman dökek katıpta kersde
Canağına yal dökdüğüm Tomas Gopel adlı köpeklerim var

Anam gurk yatırır onüç yumurta
Yirmibir gün durur gurkun altında
Civcivler çıkar saman halbırda
Misafire kesilecek ceflinlerim var

Misafir gelince sofra kurulur
Allah versin evde herşey bulunur
Içdiğimiz çaygaranın suyudur
Diritene çorba ayranla lepe fırında pişen kömbelerim var

Ekinler boy verir tohumlar başak
Fasulyeyi nohudu tarlaya saçak
Kengerin kökünü kazmayla açak
Gullimdişi yemlikden garamıkdan yediğim yaprakları var

Öküzü koşupta tarlayı sürek
Tapanına çocuklar sırayla binek
Labıtlı meses iğnesini öküze dürtsek
Gah diyerek sürdüğüm tosunlarım var

Yaylaya göçülecek yarın gece yarısı
Beni bir heycan sarar sevinçdendir gadası
Habenin iki gözü yüklenir eşeğin palanlısı
Ganılar cazıl cazıl kazıklarda takılı secea boru tavuklarım var

Gadasını aldığım yoldaş
Yaşıyorken hepimiz birbaş
Yuvasından yavaş yavaş
Uzaklarda aradığım gardaşlarım var

Eşiklikden öte örtmeye vardım
Takadan çıkın alıp evlikde kaldım
Yüklüğün dibinde bir soluk aldım
Sedirde kilimler duvarda asılı halbırlarım var

Ebem beliğini kilinen yıkar
Tarak su dökdükce yağ gibi akar
Gö boncuklu beliği mis gibi kokar
Anamın giydirdiği könçeklerim var

Anam çimdirirdi teştin içinde.
Teşte tutunurum kaymasam diye.
Gözümü kaparım sabun yakmasın diye.
Helkenin içine dökülen hırışlarım var.

Anam tasınan kafama vurur Ben ağlarım teşde,kaçamam sabır Ellerim pislikden kirliyim yanar
Evin duluğunda çimmişliğim var

Abbacik olurda erken yatardim
Cikla menekse gibi kokardim.
Rüyalarda hortlak görür kalkardim.
Uykumda Al basan kabuslarim var.

Anam geceden hamur yugurur,
Sabah Atas yakar,duman bogulur.
Gün isimadan Küncülü kömbe yapar.
Irbik da gizgin su (ellanide) yüzümü yikamisligim var.

Caalakdan döker kirli sulari.
Besirikli bacim yapar isleri.
Bildirdan galan kirmende yün ipleri.
Kelep kelep sardigimiz yumaklarim var.

Sana o daarcikden bakarım kele.
Köngeleköş dönerim oturur yere.
Ne hakıt unuttun Köylüydük tama.
Cılga yoldan gettim ayak izim var.
Fatih Özkan
( 01-06-1068 ) ( 10-23-1989 )