SEVMEK

Ve bir "kutu" ben içinde ölürüm,
Sevgilim incelmiş yürek,
Zamane benliğim körelmiş,
Gondollarda bir Venedikli sersefil, hor görülmüş gerçek.
Upuzun bir yol, hızında ben hapsolurum zamana,
Ve gözlerim inmiş kuytuma, çek perdeleri gözüm kamaşır aydınlığında,
Bu bir "intihar" ben iç denizimde Med ve Cezire köle olurum.
Mor bir duvar ve cenk edilen gençlik,
Semazen eteklerim kirli
Sema Zen ve yitirilen eşsiz varlığım,
Daracık bir konutta ezildi dulluğum,
Enginleşen bir durak,
İstop etmiş ensiz firaklar.
’Kör/ebe oynayan çocukluğum,
Görmez olmuş sevgiyi.
Sevdanın gözleri bin beş yüz düğümlü.
...
Kayalıklarda bir nur, çarpar karnıma.
Ben karanlığımı kusarım.
Biraz yakın, biraz uzak ’tut elimi ’ ben bu tercihle yanarım.
Beni sabahın uğultusuyla tek bırakma güneş!
Kapatma sıcak gülüşünü, içime elem oyma,
Boyası akmış cesaretimin
Gelip de kalbime matem bırakma!
Bırakma tasalanmış hanemi.
...
Çemberimde söz sanatım ağlar,
Ağ/lar baştan ayağa kemiklerimi sıkar,
Sımsıkı olmuşta göğüs kafesim susar,
Sus/ar da menkıbe, içtihatim kan/ar.
Gül yüzlüm, merhametsiz olma...
...
Ve ben kuleler inşa ederim kalbime,
Şam ticaret merkezi, kervan olmuş suretim.
Yansımanda zayi biricik meltemim,
Susuz bir yaz, yazı/mda hörgüçlü kuraklık,
Takatim kalmadı ,
Git de ektiğim manolyaları sev,
Sevmeyi öğretemedik
Her zerren bir ev...

KEFaret