.....



sizi tanısaydım ölebilirdim
göğsünüzde uyuttuğunuz şüpheli aşklarınızın uğruna
çünkü bütün kabuslarınızı bir hançerle yırtacak kadar çok sevdim
bilirdim sizin rüyanıza girmek, bir intiharı kabullenmekti







elinizin tersiyle sıyırdınız gözlerinizden
piç bir düşü iter gibi
sandınız ki
her aşk iki kişiliktir
ben işlemediğim günahıma
siz zırhınıza sığındınız
biliyorum çok kadınlar sevdiniz
ve hepsi öldü
yanlış anlamadım bayım, beni sevdiğinizden değil
sadece yaşamamı istediniz
uzağınızda




ki yorulmuştum bir metroda eli bırakılmış küçük bir çocuk gibi
bütün adamların yüzleri size benziyordu üstelik
bense korkak kırmızı şapkalı kız
ve bu şehir ağzı kocaman açık bir kurt
"inancımın karşılığında omzuma sihirli bir pelerin bırakmıştı"
Polyanna

ısıtacağını söylemişti
babasızlığımı
her düşkıran yağmurunda
oysa çocuklar kolay kandırır kendini
sıkıldım bu masalın avuntusundan
çözdüm o yalanın
pelerinini









saçlarıma inciler
dudağıma öpüşünüz sürülmeliydi
(sonra kanamalıydı çürük bir vişne gibi
aşkın cüzzam hali)
ben başka ruj bilmem bayım
hem istemezdim de, sizden sonra kimse beni öpmesin
gerçekten mutlu bir kadın gibi, ölebilirdim
sizi tanısaydım





halbuki;
parmaklarınız kapamalıydı
aralık kalan gözlerini, pembe benekli bir kelebeğin
açarken gülüşünde peygamber çiçekleri…





de_soulmate