Döndü efkârım çile dağından
Adını da bırakmış yaslı bir ferhatta
Çıplak aşk sözcükleri ezberimde saklanır
Ayrılık mı? çoktan kulak zarımda paslı yerini kuşatmış
Ben bu sevdam da gönüllü idim
Kimseye deme cesaretim yok

Gözümün alabildiği her yerde
Yarım yamalak bir kemlik hüküm sürer
Dizimde dermansız kıpırdanışlar
Donuk adımlara mıhlanır
Hedefim yırtık bir uçurtmanın
Sinesinde havalanır gökyüzüne
Kuşların kanadında hayallerimi verin
Kimseye deme cesaretim yok

Olduğu gibi yere kapanır yüzüm
Koful bedeni hareketsiz kılarak
Ezilir yüreğim çokça derinde
Uzanan bir elin güvenini bilip
Tutun elimi
Kimseye deme cesaretim yok

Yüreğimde Söner tek tek şehrin ışıkları
Ve kaldırım müdavini pabuçlara
Çekip durur ayaz sessizliğimi obur karnına
Gidişim kırık bir objeye odaklanır
Benim varlığım hangi yastığa baş koydu
Kimseye deme cesaretim yok

Bıraktığın yerde arama beni
Geldiğim gibi gitmişliğimi soluyacaksın
Ta ciğerlerinin derinliklerinden
Özrün bayramı pek yakında dersin ama
Dilim kerpiç kelimeler ördü bile
Bende sevdim
Kimseye deme cesaretim yok
TABLO :ARKADAŞIM AYNUR AKIN KÖSELER EMEĞİNE SAGLIK