Güz bahçemde bir ateşsin,
Yüreğimi dağlayan…
Bir adam var, suskun gecelerde
Senin için ağlayan.
Sen farkında mısın?
Yoksa yine kendi havanda mı?

Bu kış nasıl geçer bilmem?
Ya sonra ilkbahar…
Geçer mi bu ayrılık yarası,
Biter mi sonbahar?
Yoksa sen halen yazda mısın?
Bitirdiysen yazı, ben gibi darda mısın?

Bayram geliyormuş bana ne?
Yeni yıl geliyormuş bana ne?
Yorgun yüreğim elemde,
Ha bire bir şeyler karalıyor dimağım,
Elim kalemde.
Yazıyorum,
Yazıyorum,
Yazıyorum…
Hep aklımdasın,
Farkında mısın?


Yağmuru bekliyorum,
Nedendir bilmem,
Yağmıyor kışın ortasında.
Nasıl saklarım gözyaşlarımı,
Yağmazsa…
Alabora olmuş hayat teknem,
Şaşarım batmazsa.

Yıldızlar halen gökyüzünde,
Toplayıp getiriyorum yalnız odama.
Bir tanesi çok sönük görünüyor,
Kendime benzettim onu.
Bir tanesi ise çok parlak,
Galiba o sensin.
İnan ki! Yalan değil bu,
Ben söndüm,
Ama sen hiç sönmeyeceksin.

Sönme de zaten,
Hep parlasın yıldızın,
Belki sitem ederim sana,
Ama mutluğun,
Yüreğimde bitmeyen dua…


MEHMET FİKRET ÜNALAN