Kalbim eski, sevdiklerimle dolu
Kimi kırdı, kimi terketti, kimi küsüp gitti
Kiminin suçunu hatırlamıyorum bile
Öyle çok, öyle çoklar ki, bazen sıkışıyorum
Koyacak bir yer bulamıyorum ama yinede
Öyle veya böyle bir şekilde saklıyorum onları
Madem ki üzdüler, incittiler seni, öyleyse
Ne diye saklıyorsun, çıkarıp at diyeceksin
Belki suçlu da sensin diyeceksin, biliyorum
Neyapayım, sevdim birkere
Şimdi kırgın, üzgün olabilirim
Bu onları bir zamanlar çok sevdiğimi
Bazen aklıma getirip özlediğimi
Keşke, keşke olmasaydı dediğimi
Değiştirebilir mi
Bir zamanlar çok sevdiğim biri
Sonra düşmanım olabilir mi
Belki hala suçluyorlardır beni
Belkide hatırlamıyorlardır bile
Ya da çoktan affettiler, kimbilir
Belki de çoktan ölüp gittiler
İnsan birkere sevdimi ifla olmuyor işte
Bu yüzden ben, ne zaman sevecek olsam
Önce bir korkar, paniklerim, mücrim gibi
Sanki yakalandım ve kaçacak bir yerim yok gibi
Kendi bayırımda yuvarlanır gibi işte
Seni görürsem, rastlarsam eğer, özlerim gibi
Belki küslüğüme hiçlik eklerim gibi işte, anlasana
Pişman olurum gibi yani
Görürsem eğer bir gün, bunca yıl sonra
Hiç bir şey yok gibi anlatırım diye
Sen yokken ben, kim bilir daha kaç kez
Üzüldüm, kırıldım, ağladım gibi dostum
Başına bir eski eklenmesin diye, işte öyle