-Dünyadaki renkler mi? Nefisleri ayartan;
Gizemli duygular mı, ayrı kalmak mı yurttan?-


Ayağımı sokağa attığımda Zatını
Düşünerek adını şükrettim Yaratanın
Görmek için bekleyip dergâhını, katını
Hasretiyle can attım ebedi o vatanın


Çocukluğumdan beri nelere duçar odum
Gözlerimin önüne geldi de kaçar oldum
Korktum gördüklerimden, sustum, çarnaçar oldum
Kaçıp dışında yattım ebedi o vatanın


Yağsa rahmet yağmuru şükrüm azdır ne çare
Oluklardan nur aksa yüreğim pare pare
Olurken şu tamahkâr nefsim döndü o Yâr’e
Merhametini tattım ebedi o vatanın


İnanarak günbegün yanıltan yalanlara
Kapıldım taşlık yerde sürünen yılanlara
Özenirdim kendini iş-bilir kılanlara
Akına kara kattım ebedi o vatanın


Bağırır, çağırırdım kendimi bir dev sanıp
Gizli gizli ağlardım boş günlerime yanıp
Binbir türlü ümitle kapısına dayanıp
Gülşen’ini terk ettim ebedi o vatanın


Güneri Yıldız (Elazığ, 18.10.2011)

.