Rüyalardan uyanıp kollarımda sardığım
Yakıcı bakışının sıcağıyla yandığım
Bitmeyen gecelerin vuslatına vardığım
Yüreğimin içinden hüznü alan sabahlar


Aşk düşmek üzereyken tırmandığı doruktan
Güneş uyandı birden selam verdi ufuktan


Akşam başlar sancılar şafak vakti yok olur
Hayalin gün boyunca hafızamda ok olur
Can boğazda dururken, unut diyen çok olur
Anıların koynundan aşkı çalan sabahlar


Uykumun son deminde yüzün yüzüme değsin
Gözlerine bakarken, ayrılık boyun eğsin


Perdenin arkasından süzülürsün yanıma
Işık saçan elinle dokunursun alnıma
Bir gün daha bahşetmiş yaradanım canıma
Şükür duâsı gibi kalbe dolan sabahlar


Baykuşlar yorgun düşer gecenin karasından
Gün doğunca kaybolur dalların arasından


İsmimin mânâsında uzun gece olsa da
Gözyaşım kirpiğimin sinesine dolsa da
Kâbuslar saçlarını sinirinden yolsa da
En içten gülüşüme şahit olan sabahlar



Leyla Usta