5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1197
Okunma
Uzun tren yolculukları yapıyorum
içimden içime uzayan yollar boyu
nefessiz geçen ömrümüm buhar olmuş
kırılsa ancak kendini kesecek gücü olan penceresine
şiirler yazıyorum
sonra
duraklarda bekleyenler okusun diye
gördüğüm tüm mevsimi geçmiş
ağaç dallarına asıyorum
ruhumu asmış gibi hissediyorum / tuhaf
ipimi kesen olmasın diye dua ediyorum
içimi açıp okusunlar
anlamasalar da olur
şiir işte diyorum
tutunacak yeri yoktur, biliyorum
uzun tren yolculukları yapıyorum
daha da ağırlaşsın diye tabutum
ne varsa içimden içime atıyorum
Leyla Demirli
5.0
100% (11)
Cevap Yaz