KENDİ SALTANATLARINI KURMAK İÇİN CUMHURİYETİN NİMETLERİNDEN FAYDALANANLARA DA, CUMHURİYETİ ,YAKASINA ATATÜRK ROZETİ TAKIP ANITKABİRDE ’’ ATA’M KALK DA KURTAR BU VATANI ’’ DİYE AĞLAMAKTAN İBARET SANANLARA DA YAZIKLAR OLSUN.

Yıl bin dokuz yüz onsekiz,
Ağlıyorduk sessiz sessiz.

O yıl bütün kalpler durdu.
Düşmanlar sarmıştı yurdu.

Bütün diller olmuşken lal,
Yetişti Mustafa Kemal.

Yurdu kurtarmaktı kastı.
O Samsun’a ayak bastı.

Sonra Erzurum ve Sivas,
Dinmekteydi kalpteki yas.

Sonra savaşlar...savaşlar.
Biri biter, biri başlar.

Toprak oldu binlerce can.
Sonunda kurtuldu vatan.

Ama dertler bitmemişti.
Çünkü Sultan gitmemişti.

Hüzünlü bir Kasım günü,
Sultan da gördü gününü.

Sonra geldi Cumhuriyet.
Eşitlik, adalet, hürriyet.

Bitti dertler, bütün illet.
Felaha kavuştu millet.

Bir on kasım, henüz sabah.
Kalplerden yükseldi bir ah.

O gün gözler yine doldu.
Sonra bakın neler oldu.

Yıllar bir su gibi aktı.
Cümle alem bize baktı.

Olduk Gayrı çetin ceviz.
Kimseye vermeyiz taviz.

Artık düşünce hür, fikir hür.
Hem zengin hür, hem fakir hür.

Herkes sakin, herkes uslu.
Herkes acayip namuslu.

Cümle yurttaş hamiyetli.
Paramız mı? Çok kıymetli.

Bizde para, denizde kum.
Ne bir talan, ne de hortum.

Hırsızlık, rüşvet,vurgun yok.
Herkesin sırtı pek, karnı tok.

Her gün düğün, göbek havası.
Okullar ilim yuvası.

Herkesin elinde kitap.
Herkes okumaktan bitap.

Eğleniriz güle güle.
Hayatımız televole.

Herkes oluvermiş alim.
Sokaklara taşmış ilim.

Ne yalvarmak ne de rica.
Tek derdimiz var: İtrica.

Ne bir hain, ne de asi.
Vardır çünkü demokrasi.

Bayramımız olsun kutlu.
Şehitler toprakta çok mutlu.

Zay olmadı emekleri.
Sızlamıyor kemikleri.

Uzun yıllar aşa aşa.
Cumhuriyet sen çok yaşa.