sevmeyi bilmezken
bir imkansızda öğrendi aşkı gönlüm
gözlerine bakarken sevgi aktı yüreğime
başım omzunda huzuru bulurken
hep söz verirdi bana
yeminler ile...


olmayacak
bizim olan evimizde hiç yalanlar
dilinde
şiir yüreklisi olurdum bazende pırlantası
kimi zaman bebeğim diyerek sarardı
bazende
müzipce oluverirdim fırlaması ve mikrobu
bulduğumuzu sanıyorduk yıllardır aradığımızı
çocuklarımız olacaktı sevgi tohumları
kızımız bana oğlumuz sana benzeyecekti
bir elmanın yarısı sen diğeri ben
biz;
sen ve ben değil tek bir parça olmuştuk...


hani ne oldu şimdi?
verdiğin sözler ettiğin yeminler nerede
bir hiç uğruna kıydın hayallerimize
yok ettin sevgimizi
ihanetti tattırdın
bir değil, iki değil sayısını ben unuttum
bir tek bendim nefesin, soluğun dünya ahiret karın
oysa kaç yüreğin kocası olmuşsun sen
yalanı soktun gönül bahçemize
her şeyi kabul etmemi istedin
olmadı kaldırmadı yüreğim bu kadar acıyı
unutmak istedim yaşananları
seni unutmak yok saymak...


lakin;
kızıyorum, hırslanıyorum
olmuyor inan olmuyor
unutamıyorum seni
hadi şimdi nasıl unuturum seni
her şeyi öğrettin bana
kınalı kekliğin yaralı
unutmayı da öğret sevgili...



29.10.2011____________Seher_Yeli


Yüreğimin sesine enfes sesiyle nefes olan Gam_selime çok teşşekürler.Canımsın...