Bir felsefik söz kıvrak bir kelam korkma yazmıyacağım yine ama yoruldum babaanne...
Şiir değil aslında bu çünki sayfam doluydu bir iç döküş bir mektup
Bıktım babaanne burası neresi?
Korktum babaanne sen bana hiç söylememiştin minik ellerimi sıcak şişman gövdene dolayıp uyurken, cadı kazanına hoş geldin diye...
üşüyorum babanne söyleyecek sözüm kalmadı artık bu gördüklerime...
Tamtamlar kazanı hazırlarken, şeytan dağının ardında, kim dönek kim can korktum babaanne...
Oysa bilirdin minik elimde süpürge bahçeyi süpürürken bile karınca konvoyu geçsin diye saatlerce beklerdim.Ama artık şeytan yaranlarına acımaz oldum babaanne..
Elim titriyor babaanne ,televizyon seyretmekten felaket telallarından, ruhu taş içi taş insanlardan korktum babaanne...
Bu gün sokakta bir Kasım Patı kokladım hiç kokmuyor artık onunda adı değişmiş krizantemmmi ne saçma birşey ..
Hani bahçemizde Kasım Patları vardı serdarlar şehri Eskişehirde, hani o tulumbalı bahçede, genzime o hiç bilmediğim ebruli koku aşıktım kasım patlarına o zamanlar...
Bitti babaanne kalbim ruhum taş gibi yaşarken öldüm kayıt altına alma sözlerimi boooşver....

_Haaa birde söylemeden geçemiyeceğim._ Bazen yazılarımda TANRI kelimesi geçer. Bu senin ona olan yakınlığınla ilgili,_ Sen insan ol, kul ol, fitne fesat olma. ALLAH,desende TANRI desende o duyar tüm güzel övgüler onadır. Mevlananın sözlerindede var..Okudum ve gördüm .ALLAH de, TANRI de, YARATICI de, farketmez yeterki kul olabil.. _RABİABELGİN_
onu başarabilelim ne büyük zenginlik çok zor demi ama çooook....