AĞIT
Bu gün bin dokuz yüz yıl doksan iki,
Ey Allah’ım zor hükmüne dur eyle.
Mart ayına girdik ağır kış yükü,
Yüce Rabbim kar dağını yol eyle.

Çığ felaketinde dondu kanımız,
Kömür ocağında yandı canımız,
Erzincan da tazelendi anımız,
Yüce Rabbim sabrımızı bol eyle.

Bu nasıl çığ bitmez ardı arkası,
Düşen donmuş kan akıtmaz yarası,
Yol kapanmış uzak mıdır arası,
Yüce Rabbim bizi güçlü kul eyle.

Yer yarıldı dağlar koptu yerinden,
Yol savruldu vurdu dipten derinden,
Büyük küçük çıkamamış evinden,
Yüce Rabbim gönlümüzü yol eyle.

Erzincan Erzincan gazi Erzincan,
Daha dün kurmuştun yeni saray, han,
Al kanlar içinde çırpınırken can,
Yüce Rabbim cennetine gel eyle.

Yıllar yılı kan ağlıyor Balkanlar,
Karabağ’da akar oldu al kanlar,
Nerde üç kıtada at koşturanlar,
Yüce Rabbim yurdumuzda kal eyle.

Pek çok canlar yaktı kömür ocağı,
Yoktur yetimlere baba kucağı,
Beysiz kaldı hanelerin bucağı,
Yüce Rabbim filizleri dal eyle.

Yedi kat yerlerden ekmeğin aldı,
Kelle koltuğunda ölüme daldı,
Yetim yavru, dul eş durup ağladı,
Yüce Rabbim zehrimizi bal eyle.

Yurdumda Ermeni bir baş belası,
Çıksın Karabağ’dan bu yüz karası,
Türk kokuyor adım adım orası,
Yüce Rabbim dillerini lal eyle.

Derdimi tazeler terör olayı,
Kör olası P.K.K nın alayı,
Ey Allah’ım yok mu bunun kolayı,
Yüce Rabbim zulmün ile zül eyle.

Bir yanda, terörist bir yanda çığ var,
Gideceğim desem yolumda ağ var,
Sağımda, solumda mayınlı dağ var,
Yüce Rabbim tufanımı yel eyle.

İndi başımıza hançerden bir ok,
Koşayım diyorum hiç dermanım yok,
Katından gelene isyanımız yok,
Yüce Rabbim sabrımızı gül eyle.

Terör başı derler bir it ürüyor,
İnsanlıktan uzak insanım diyor,
Dünya âlem bu caniyi görüyor,
Yüce Rabbim kudretinle hal eyle.

Rabia BARIŞ

Milletimizin başı sağ olsun
Yıl bin dokuz yüz doksan iki de yazmışım bu şiiri. Dünden bugüne hep aynı acılar, aynı feveran, değişen bir şey yok. Yine aynı şeyleri yazıyoruz terör, deprem, Ermeni, Yahudi Allah her türlü afetlerden korusun vatanımızı, milletimizi. Erken gelen kış hayır getirsin başımıza inşallah.