Gidiyormusun…?
Git…..!
Gidiyorum dediğinde yüreğime düşen ateşi de unutma
Senli bütün düşlerimi,al benden
Hayal kırıklığı sokağında,ölü düşler mezarına göm de öyle git
Gidiyorsun şimdi,
Git...!
Düşlerimi gömerken toprakları yavaş serpele üzerine
İncinmesinler,kırılmasınlar,kanamasınlar
Durma git...
Ben yoklugunu içerim,kadeh kadeh
Kendimden geçene kadar içerim
Bir köşesine sızarım,hayallerimin
Dudaklarıma bıraktığın
Parmak izlerine dokunurum her gece
Sen git… durma git...
Hayalini yorgan yapıp duygularımın ayaza kalmiş yanlarına örterim
Gözlerimdeki tebessümü yok olmuş bakişlarımı
Sen giderken yumrukladığım aynanın çatlayan yanlarına bırakırım
’Kırık’ ’Dökük’
Her yerinden çatlamış bu bakışların
Ne önemi var..
Asıl çatlak yüreğimde,kan sızıyor şimdi her yerinden
İç kanamalı duyguları omuzlara almışken kalbim
Yalnızlığı şaha kaldırıyor yüreğim…
Sen giderken ölüp ölüp dirilmeler birakmiştin ardında
Ardına bile bakmadan git/miştin ’bende’ öyle istemiştim
Yosun tuttu gözyaşlarımın damladıgı yerler
Kanamaları bitti
Kabuklarını soyuyorum yaralarımın
Yüreğimin musallasına koydum,senli ne varsa
Hadi...
Hadi,toplanın duygularım,gözyaşlarım,hayallerim, siz ön safda durun
’Yüreğim’ sen O/na biraz daha yakın dur…
Tutarsın bir ucundan,alırsın sonra baştaçı yaptığın yar/i omuzlarına
Omuzlarına alırsın, benliğini işgal eden ’O’ vicdan/sızı…
Git...!
Şimdi.!
Benim yüreğim sarhoş ne dediğimi bilmiyorum..’bağışla’
Seni seviyorum demiyorsam?
Kelimelerimin hüzzam çığlıklarında....
’Bil ki’
Dudaklarım kanadı....
Yüreğim kan/ADI/kan... ’bağışla’


Serdar Özyanız 25/EKİM/2011