3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1446
Okunma
baharın ilk güneşiyle
yanmış esmerleşmiş tenin
başında bir yemeni
allı yeşilli senin
çiçek dolu kırlarda heyecanla
koşup dururdun sen
acep ne hayaller taşırdın içinde
yoksa sadece hayatımı yaşardın umarsızca bilmeden
sarı sarı saçların
buğday başağı gibi
salınırdı rüzğarda
bahar kokusu idi tenin
ey sevdiceğim
hasretim sana hep benim
o bahar kırlarında
tekrar kavuşsa ellerim
nerede kaldı izlerin
nerede o söğütteki ismin
çizmiştik kuytuya adımızı sevgilim
seni sevmeyeceğim dediğin gün ben bittim
ama hala anarım o bahar günlerinde seni
kaybettiğim o çiçek tarlasında
süzülen yaşlarımda
hece hece ismini
5.0
100% (9)
Cevap Yaz