kırık bir nağmenin süpürgesi olur muydun yine
müşteki sıyırgılarla dabbe uğramış sefil ruhuma
ihvanın bocurgat gibi dolanmasa boynuma zamanında
tek başına, terk başına , boş dolu ya da sek ne verdiyse Tanrı
saniyeler gibi sindire sindire sokmasam seni burnuma zam anında!
yine keskin bir şarkı olurdun çok eminim
yüreğimin gitarını bırakıp elime saz alsam
yine şaşkın bir güvercin olur muydum sarhoş taklalarla
seni severken ’’sevmek illa sahip olmaktır’’ anlamını sevide baz alsam !..




her zaman, kirpiği kaştan göremez insan elbet
kış konar bazen tellere
tundra mevsimler de olur arada
aşk kulpundan tutana
sığınacak duldan kalmaz bazen
çoğul rüyaları terk basar orada
daralır kavlinin uykusu kalın dalgalar vurur limana
her zaman gemicinin istediği rüzgâr olmaz zulada
azledersin kentini o vakit, sarılırsın azametli dualara...


’’çok sevdiği birini Tanrıya emanet ederse
onu, son bir kez görmeden ölmezmiş insan’’

sorma ama
nasıl söylenir ıslak zeminlerde gülerek ve bir solukta

hoşçakal!..



koruk bakışlarla firketeli
dolaylı fillerle yollardım her defasında
sevmek, bir yanından yalancılıksa
bir yanı da semazenliktir
terkedilmiş kent türküleri asmak kalabalıklara
edilgen yüklenmeler afâkîdir çünkü
sekiz puntoya sarılı sepya yalanlar gibi
seversen bilirsin!
her ayrılık , her ihanet ayrı dolaplarda kilitlidir
bilirsin, hangi kalıba girersen gir, değişen sadece kimliktir
bilirsin kilidin şifresini ama unutursun ertesi!
ve hangi cehenneme kaybolsan
bilirsin ki; yine aynı tilkisin!


üstelik günahsız cehenneme bile almazlar
ne kadar cennet çiçekleri kokladım desen de yıllarca inanmazlar
çünkü sen en başından bir günaha iliklisin!
her basamakta ya yaklaştığım ya ıradığım o tespihin imamesi!
sevmek günahsa eğer
Sevda tüm günahlarını affetsin
ki; sen o günahın en kadim merdivenisin!..




unutmak istersin ancak asla inkâr edemezsin
yanaklarına sakladığım bir yangınım var çünkü
gidersin ama terkedemezsin
dudaklarında s/akladığım binlerce cehennem tutanağım var çünkü
silinmez, ne yapsan silemezsin, yakamazsın o yakamoz angını
çarpıntılarına ritim olmuşumdur çokça
her bir nefesine ecel!
ne kalbinin durması öldürür seni
ne küllere sürmek ellerindeki ter izlerini...

hadi
yolun açık olsun!
git!

Tanrım yüreğini durdurana dek korusun bizi!..




ToprağınSesi






.