Zaman göçüne esir şaşkın kervan
kerbelada içsel kanayış
nihayesi gül kokan emânı
varlığımda titreyişi var ölümün
gidişime aldandı sultanı esir tebâ!
küf tutmuş düşler gece’de
- y o k s u n -


matemime uzak kent
bağrında taşır suyumu
kaç gece var daha kahrıma
şafağında akacak save gölü
çölü yağmursuz hadra’da ürüyen köpek
bahçeme hazan kusacak
- y o k s u n -

t u t u l m u ş u m! kardelen kokusuna divane
aşkında aradım sesini kays misali
yolu uğramaz buhara’ya
bu göçün
kırk ikindi’de gülmeyen
sen
-v a r l ı ğ ı n d a d u r d u m y o k s u n -

uyanın güneşe doğru
ruhumu boğan susku
bin leyl kanar da durur
acıyan yara boğumunda
pervazıma üşüşmüyor namegâhım
gidişimde h ü z ü n var
- k a p ı s ı a r a l ı k t u t m u ş y a z ı -
y o k s u n!

varlığında durdum sen y o k s u n
yokluğuna meftûnum senden y o k s u n!


Müslüm KILIÇ