bir alev topunun düşüvermesi
zifiri bir geceye
yada
ışıl ışıl bir gecede
sönüvermesi
tüm ışıkların
alt üst ediverir bir anda
herşeyi..

kurgusu donakalmıştır
yaşamın..
bir ayağı aksak
bir at gibi
kalıverir insan
aklının
çıkmazlarında..

yitik bir ruh
kendini buldu
bir gece
çıktı
şehrin en yücesine
ve
seyrana durdu
özünün ahvalini..

ne çok kayıp vardı
çabalasan
emek versen
zira
hepsi
bir günde
böylesi bir anda
böyle
büyük bir gürültüyle
bu meydanda
toplanamazdı..

kimi
hiç tanımamıştı yeşili
yeşil bir yaprakta
renkti
hazanda solan..
ağaçta
bir dal
kuruyunca..
bir dal
olmadı
bir kütük..
bir yeşil daldı ruhu
günbegün
kütüğe uzanan..

kimi
aldı
nar gibi al..
saçıldıkça tane tane
taşanlar nefsinden
yaktı
tuttuklarını..
al..
büyülemişti gözlerini
daha çok nar,
diyordu
daha çok nar..
avaz avaz
sesi sarıyordu
dört bir yanı..

yaşlı bir kadın
yemenisinin
ucuyla tıkıyordu
kulaklarını..
ses
bu ses sahiciydi
dokunduğu ateş kadar...

elele verip
yitik ruhlar
birer beden aradılar
kendilerine..
biri
ben ateş olmalıyım, dedi
yakmalıyım
yandığım kadar..

bir diğeri
rüzgar olmayı seçti
daha çok yaymak için
ateşi...

kimse
pay vermedi
pay almadı
sevgiden
yitik ruhlar bile..

kaybolunca
ruh
herşeyin ederi
düşmüştü yere..
sevginin bile..

21/10/2011
ödemiş