’’Anadolum...
Güzel yurdum...
Türkiyem...’’
Dağlarında keklik seker kız gibi,
Billur akar pınarların buz gibi,
Sana ne söylesem inan az gibi,
Ekmeğini yedim canım Türkiyem.

Nice uygarlığa beşiklik ettin,
Pir Sultanı,Veyselleri büyüttün,
Yunusunla insanlığı öğrettin,
İnsanlığım senden canım Türkiyem.

Tüm renkleri çiçeklerin bağrında,
İçel inde,Trabzon da,Ağrı nda.
Hoşgörü kültürü akar çayında,
Farklılığa saygı sende Türkiyem.

Yüzyıllarca kardeş, yaşadı bu halk,
Kimler kışkırtıyor halkları bir bak,
İşte Irak timsal, uzağı bırak,
İki gözüm yaşlı bir bak Türkiyem.

Gökkuşağıyız biz,farklı renkliyiz,
karanfiliz kara tenli zenciyiz,
Beyaz lale, sarı zambak Çinliyiz,
İnsanlığa saygı sende Türkiyem.

Türkiyem özyurdum,ata diyarım
Herbirşeyden önce ben bir insanım..
Ermeniyim, kürdüm,lazım,arabım.
Çokkültürlü yaşam sende Türkiyem.

Çağlayanlar coşkun akar sel gibi,
Nolur bana kızma, bakma el gibi,
Seni seviyorum gonca gül gibi,
Kızım sende oğlum sende Türkiyem.

’’12.07.2004’’

Mustafa Avcu