Gidiyorum buralardan yapayalnız ve üzgün.
Önümdeki uçurumlara aldırmadan.

Gözlerimden bir yıldız daha kaymadan,
Yüreğimden bir arzu daha sönmeden,

Ardımda yaralı bir yürek, kederli bir ömür,
Ve yoksul anılar bırakarak,
Çekip gidiyorum bu şehirden sevdiğim.


Varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın.
O gerçekleşmeyen hayallerim.

Gidiyorum başım önümde, gözümde nem.
Hüzne ve kedere boğulduğum bu şehirden.

Bütün yaprakları dökülmüş,
Dalları kırılmış bir ağaç misali,
Bırakarak ardıma senli günlerimi..

Ve bizsiz kalan yetim anılarımı,
Meçhule giden acılar yüklü bir gemide,
Uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi,
Şarkıların sustuğu, aşkların vurulduğu,
Limanlara gidiyorum sessizce.


Bir daha yağmamalı sevgi yağmurları,
Ağlamamalı bu yürek bir daha,
Yanmamalı gidenin ardı sıra,
Yazmamalı, okumamalı, dinlememeli..

Özlem şiirlerini, hasret şarkılarını.


Şimdi, acılarımı, başka bir acıyla sararak,
Alıp dağların ve yıldızların gölgesini de,
Yüzümde kış, bakışlarımda kar,
Yorgun akan bir ırmak misali,
Gidiyorum sevdiğim.


Bütün borçlarını ödedim bu sokakların, alacağımı aldım.
Geri dönülmez bir mevsimdeyim artık, duramam buralarda

Bu şehre sığamam bu hüzünle,
Acılar üşütür beni, hasret kavurur yüreğimi, donar bakışlarım.
Üşürüm...üşürüm ey yar, ellerin de yok ki..

Sorma nereye, hangi dağın ardına,
Ne kadar uzağa varır yolum,
Kim yoldaş olur bana,
Dönüp gelir miyim bir daha,
Çiçek açtığında mor dağlar,
Sorma...


Gözümdeki hüznü, gönlümdeki sızıyı,
Boynu bükük karanfilimi,
Ve yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara,
Sırılsıklam yalnızlığımı alıp yanıma gidiyorum..


Hoşça kalın hayallerim, anılarım,
Hoşça kal yaşadığım koca şehir,
Hoşça kal sevdiğim.
HOŞÇA KALIN.