Sensizlikten perişan kalbim,
Senleyken acılar denizindeyim..
Ne konuşacak gücüm kaldı seninle,
Ne de susmak için cesaretim..
Düşünüyorum da bulamıyorum seni neden sevdiğimi,
Ve düşünüyorum da kurtulur muyum acaba,
Satsam bir eskiciye kendimi?..
Yenilgiyi kabul etmek zor iştir,
Bir de yenilen değilken bunu kabullenmek,
Yaşarken ölmeye eştir..
Bak kabul ettim yenilgiyi,
Yenen ben olmuşken;
Ve yaşıyorum şimdi çoktan ölmüşken!..
Gönül lisanımdan anlamadın,
Yetmedi kalbin beni anlamaya
Ben ateşimde yanalım desem,
Sen suyla gelirdin gönül yangınıma..
Paşa gönlüne layık değildi,
Bendeki bu ucuz yürek…
Çektiğim kederi izlemek düştü sana da,
Gülüp eğlenerek..
Bana saran ateş sana ışık olmuş,
Sana konan gönlüm de bana ders...
Hani bazı yaralar vardır ya;
İyi olsa da izi kalır mutlaka..
İz kaldı şuramda
Ya sen öl artık ya da ben...


Not:Şiir ’Duygu yüklü günler’in ardından kaleme alınmıştır. Uylkusuz gecelere bir nokta hükmündedir...