18
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
2193
Okunma

Kış geldi artık aşikarane kapıya
Gizli gizli veda etmiyorum artık baharlara
Kimbilir kaç mevsim tükendi ömürlerden
Kaç mevsim yeni umutlar yeşerecek yine, yeniden
Yalnız bir tiyatro gösteriminde kalır giden
Ayak uçlarında yürünen patikalardaki diken
Söyle hangi şıkkı eleyelim
Üç yanlış bir doğruyu götürmeden
Bir tüyo ver istersen..
Yazdıklarımla değil
Yazamadıklarımla izah etmeliyim seni
Tıpkı yeni heceleyen bir bebek gibi
Bak işte tebessümde dizeler
Nice sözcüklerin kapısını açıyorum
Bambaşka görünüyorsun şimdi gözüme
Yıldız yıldız kar taneleriyle
Erime...yağdıkça yağ kirpiklerime..
Ayaklarımdaki hediklerle
İzlerim nereye gider..nereye..?
Takvimleri sayar oldum nedense bugünlerde
Bir ben miyim abaküsleri kateden acaba diye
Şaşkınım hala geçen demlere
Tuhaf bir telaş kapladı bedevi gülüşlerimi içten içe
Yazdığım romanın şevki düşlerimde
Anladım ki...
Bir merhaba, bir elveda arasındaymış hayat
Artık bir hiç olmayı da öğrendim
Yerine göre
Toprağın rengi kara, dünya misafirhane..
Şimdiyde...
Sözcüklerle alt ediyorum yüreğimi
Denizlerin ıssız köşelerini aydınlatırken deniz feneri
Pupa yelken arıyorum rengin mavisini
Artık anlatmalıyım seni
Sırasıyken ağlamalıyım hıçkıra hıçkıra
Gecelere bırakmalıyım buruk yeislerimi
Sonra belirmeli yüzümdeki gülşen-i bir rahavet
Almalıyım elime kalemi, mendili
İçmeliyim seni sek kadehte
Örselenmiş hayallerim benden öte
Evet hayat...
Bütün renklerinle sevdim seni
Cumbandaki kilidi açtığım vakitleri
Başardım besbelli
Ayrı bedende tek yürek olabilmeyi
Sahi benim adım neydi...?
Ne farkeder ki...
Asi ve mavi...
HAZAN
5.0
100% (20)