2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1759
Okunma
kimse sormadı
nerden
gelirsin
nereye uğrun..
heybesinde
üç beş renkli mum
bir tomar
rengi üşümüş
kağıt
kırık uçlu
bir kalem..
yazıp durdu
gelişi
üstüne
yazıp durdu
gidişi
üstüne
leyleklerin..
leylek
leyla’ya öykündü
seferlerinde..
çırparken
deniz üstünde kanat
çölü düşledi..
üşürken
kanatlarından
düşen telek çöllere
leyla’yı özledi...
baktı
leyla kadar olmasam da
karayım ben de
leyla’nın
kara gözlerinin
ışıltısı değmişti
paslanmış bir aynanın
sırrı dökülmüş
kenarına..
aynada parçalandı
bakış
öldü leyla
leylek
biliyordu
artık
konacağı yer
leyla yüreği değil
leylak dalıydı..
bahar
yeşil..
leylak mor..
14/10/2011
ödemiş
Cevap Yaz