Yeni bir defter aldım bugün
Başladım son yaprağından, avazım çıkarcasına yazmaya.
Ve bu aşk yüreğimden çıkana kadar
Aşkçı hocaları gezdim, ‘seni aşk çarpmış’ dediler,
Kimliğime de –sabıkalı aşkzededir- diye eklediler.
Seni düşürmem için dudaklarımdan elinden geleni yüreğime koydu herkes
Ama adına halel getirecek tek bir kelam etmedim kimseye
Hep sustum…
Sustukça beddualarım kambur oldu sırtıma
Gözlerim yuvasını terk etti, vücudumu bir titreme aldı,
‘’Aşk çık, aşk çık’’ diye kurşun döktüler başımın üzerinde
Hurafelere iman ettirdiler beni…
Ve dudaklarının gölgesini söktüler boynumdan,
Hayır korkma! Ellerime dokundurtmadım onları, hala terin saklı ve ıslak düşler büyütüyorum onlarda
Bu yüzden aşkıma sırılsıklam diyorlar
Bense aşka sarıl-saklan diyorum ama seni saklıyorum beynimin ücrasında.
Zembereği yok işte dilin
Hatırlarsan sana da ‘git’ demişti bu dil sevgilim
Ve uzunca bir dehlizden gidivermiştin…
Ben sonbahara hazırlanalım demiştim
Sen sonunu bahara hazırlamıştın bu aşkın…
Sen gideli beri ayrılık nöbetleri vuruyor, tenim yaprak dökümüne meydan okuyor
Evet sonbaharda terk etmiştin beni, tenim dökülmeye başlamıştı yapraklara inat…
(Bu arada ilk yaprağına kadar da tüketmişim bugünkü defteri...)
Alnımdaki çizgiler göz kenarlarımla yarışıyor ve bir hoca daha düşüyor payıma
‘aşk çık’ nidaları beynimin kıvrımlarında yankılanıyor
Herkes aşkı çıkarıyor benden ama hiçbir işe yaramıyor…

Sevgilim en iyisi aşk dursun, sen çık…
En iyisi aşk dursun sen çık…
Sen çık…


fatih aktaş