bahar değil,bazen de güz,
alınganlık ,inat başlı.
kırışık alın, solumuş yüz,
gözler göçmüş,ağlar yaşlı..

nice rahat,uyku kaçtı,
sen minicik bebek iken..
bazen toksa, bazen açtı,
yaşlandı da, oldu diken..

edep saygı,yok sazında,
gönüllere taş ekersin…
lokma kalır,boğazında,
evladım der, iç çekersin…

şükürsüzse,insan yandı,
eskimedi,sırtta aba..
merhamet var,kıral sandı,
sussun artık, ana baba…

ilaç gelir, tatlı sözün,
bazen uğra,bir baksana.
kime güler, asık yüzün,
ektiklerin döner sana…

yitiklerin çoğalınca,
eh anlarsın,düşsen dara,
evladından, laf alınca,
hakverirsin,çok geç oğul..

bulmaz insan,hiçbir yerde,
yemiyeni,yedireni.
gerçeklere,açık perde,
pişman oldun, bas fireni…

besler ata, bilmem kaçı,
herkes bakar,öbür baksın.
el olsa da,doyur açı,
büyük sevap,sana aksın..

çok bereket,birlikte var,
ayrılıklar, hepten yara.
öf demesen, günah kovar,
köşe bucak, rahat ara,
rahatlar da, biter oğul.

birgün başı,vurma taşa,
keşke atam, yaşasaydı…
hak verirsin,baştan başa,
sağ olsa da, konuşsaydı…
hasretle yan,şimdi oğul…
Eki.11