Bu gün Pazar
Dışarda sevdiğin yağmur var

Ne zaman baksam uzaklara

Gözlerim hep sana yağar

Susturmadık neyim kaldı

İçimde dinmeyen yaralar azar


Ne adını söyleyebildim dilimde

Ne de saçlarını okşadım gönlümce

Yenildim yokluğunla sancılı gecelere

Üşüdükçe üşüdüm buz dağı tenim

Dokunuversen ellerinle yüreğime

Bak buz keserdi üşüyen ellerin





Zindana atsaydın gidiyorum derken

Acıtmazdı yokluğun beni böyle terk ederken

Delice gözlerime yine hasreti sürdün bilmem neden

Dilimde korkak bir isyanla haykırıyorum geceye

Çözüm bulamadım ben bu bilmeceye





Bir bilsen nasıl bağlanmış dilim
Sen ne olur sen gitme diye





İnkar etsen bile patlayacaktın en sonunda

Çılgın bir günahın sancısıydı

Geride bıraktığın en büyük hediye

Kıyametler kopartan satırlarım üşüyor

Damla damla gözyaşlarım mermi olup düşüyor

Her damla kurşun gibi kalbimden vuruyor




Sensizliğe mahkûm ediyorum rüyalarımı




Mim çektim gözlerime
Görmesin senden başkasını diye




Gazel olup dökülüyorum
Ruhumdan sana sökülüyorum





Ah bilemedim bile

Madem ki ben sende hiçmişim

Senin limanından göçüp giden bir göçebeymişim

Daraldığında kovulan dilenciymişim

Gecenin en karanlık saatlerinde özlemin vurdu yine

Kucağıma atıp gittiğin acıları sallıyorum başucumda

İçime sığdıramadığım yaralarımla avunuyorum

Gitme ne olur gitme sensiz küserim dünyaya

Benimle kal diyemiyorum

Ardına bakmadan gidiyorsun

Giderken canımı da aldığını biliyorsun

Son sözün hoşçakal !!!!CANIM

CANIM BİLE DİYEMİYORSUN





HASAN DAĞ((KELEBEGIME))