3
Yorum
2
Beğeni
3,0
Puan
1584
Okunma
Büyüyorum galiba, kocaman oluyorum
İçimde dalgası geçilecek bir çocuk yok artık
Bıyıklarım var, kirli sakallarım ve
Yeni çizgi başlangıçlarım
Hoş görüm artıyor, daha bir anlayışlıyım
Sen tut, içinde yıllarca küçücük bir çocuk besle
Sonrada insanlara kız, salaklık ediyor diye
Oysa hayat rengine kanmak değilmidir dünyanın
Biraz da tadına bakmak o salaklığın, aptallığın
Galiba ben sevmeyi beceremedim
Ya da seçmeyi, o yanlışlar var ya o yanlışlar
İşte o yanlışlar pişiriyor adamı
Öyle olgun bir meyve gibi
Sen bir bok sanıyorsun hani
Dönüyorsun yüzünü güneşe
Oh, ne güzel, gel keyfim gel, piş, yan
Hatta kömür karası gibi olsun rengin
Bahtımdan da kara gözlerim
Bir yudum çiğ tanesi, bir gündüz feneri
Okuduğum kitaplar geliyor aklıma
Ardarda dizsem ne köy olur ne de kasaba
Bir hata dahamı desem, yaş bir tahtamı
Bilemedim, büyüdüm artık, bunca zaman sonra
Hatalarım pişmanlıklar getiriyor aklıma ve
Bir iç avuntu, bir çift nasihat gibi giyemediğim
Çocukluğum, öğrenciliğim geliyor ve annem
Anne, galiba kendimi haya veremedim
5.0
50% (2)
1.0
50% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz