10
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1105
Okunma
her şair
ruhunun karmaşasını
atmış önüme
çözmeye çalışıyorum.
ne çok küskünlük taşıyor
ne çok ayrılık
ne çok sitem
ve ne çok özlem
taşıyor,
sayfalardan.
bir defterden
bin hikaye
her hikayeden
binlerce hile
insana dair
binlerce surat
ve maske
maskelerimiz
ne çok
çıkardıkça
ağırlaşıyor kalp
hafifleyeceğine
çıplaklığımızdan utanıyoruz
maskelerimizin
ardına saklanırken
kirlendikçe,
atıyoruz kostümlerimizi
sokak ortasına hem de
biri buluyor
giyiyor beğenirse
değiş-tokuşlarla
iyice kirleniyor
kirimizi satıyoruz
eskicilere
karşılığında
plastik duygular
alıyoruz yenice.
her şair
diğerinin sözlerine
bakıp,tartıyor
ruhunun ağırlığını
bir terazi gerek
bize.
ağırlaşan ruhlar
dibe çöküyor
aç bir yırtıcı
hevesiyle
daha fazlasını
koparmak için
koşuyoruz
da nereye?
her şair
kendi etini
ısırıyor
iştahla.
duyduğumuz acı
bu yüzden.
5.0
100% (6)