Beyaz arabalı aşığın prensliği gerçekse

Senin aşkın da aşk be sevgilim

Beni masallara özgü bir şey zanneden sen

Bilmelisin ki, bezelye tanesini bile farkedebilirsin

Kafanı arabanın penceresinden çıkarıp

Yüzünü okşayan rüzgarı hissettiğinde ve

Otoban kenarlarındaki kesilmiş çimlerin

Halâ yeşil koktuğunu fark edebildiğinde

Aşkımız kentsel dönüşüme uğramadan

Yani beşbinlik planlarımızı ertelediğimizde

Bir yangın çıkışımız olduğunda örneğin ve

Hızlı vapurların olmayan güvertesinde

Kaçamak bir sigaralık serseriliğimiz

Tarçın kokulu bir sıcaklığımız olduğunda

Bir martı istanbul eskisi omuzlarımıza

Billur sesiyle pislediğinde, bir den

Kulağında asılı kalan yanık bir türkü

Kaba sesiyle bağıran esmer işportacı

Ya da saltanat kayığındaki balıkçı

Dudağındaki ithal palamut tadını ve

Şehrin sükunetini hatırlatır yani

Çocukluğunun kaçınılmaz anılarını

Arzuların avamına sıkışan seni, beni

Bilirsin bütün martılar ishaldir, aşk gibi

Ben ki bir omuz kadar kirli ve yorgunum

Kim bilir ardarda kaç göz yaşı deydi

Sen de bir martı kadar seçicisin

Kimbilir daha kaç omuz geldi, geçti