24
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
3335
Okunma

Annemi kaybedeli henüz bir yıl olmuştu, bir öğle arası sokakta yürüken, yine annem geldi gözlerimin önüne ve içim sızladı.. Aklım kaçtı benden ve ben başladım annemle hasbihale..Yağmur başladı sanki Bulutlar göz yaşlarıma eşlik ediyordu. Avuçlerıma doluşan yağmur sularında ıslandı yüreğim, kaydı ayağım, deliymişim gibi bakıyordu yoldan geçenler, boşluktaydım adeta ve bu satırları karaladım o duygularla...
Annem
yağmurlu sokaklarda gezinirken
yüreğim avuçlarımda, yanımda sen
doluşuyor avucuma damlalar.
yüreğim suda kaldı anne
hüznü taç ettim başıma
set vuramadım göz yaşıma
yerler ıslak, zemin kaygan
sensiz tutunamadım kaydım anne
hayat yalan, yemek yavan
diyorum; yüreğim dayan
ne anlam biçiyor, ne tat alıyorum.
aşımın tuzu kalmadı anne
hep derdin; ’kurban olsun anan’
kendine iyi bak kendine kuzum
Gülerek söz verirdim.
verdiğim sözleri tutamadım anne
sen olmadan, yerinde olurmu yürek?
sen olmadan, nereye tutunur bu el?
yediğim tat verir mi, sen olmadan?
sen olmadan, verilmiş sözlerin ne anlamı var?
sen değerdin kıymet biçilemez.
sen tattın vaz geçilemez
sen güvendin hep hissedilen
sen ışığımdın yol gösteren
özledim... çok özlüyorum
canım annemm..
22/04/2009
ANKARA
Naz ..İNCİ*
5.0
100% (12)