Zamanın behrinde iki genç varmış
Bunlar abayı birbirine yakmış.

O zamanda yaşarlarmış yaylada
Demişler ki düğün olsun baharda.

Nitekim vakit erişmiş bahara
Düğün dernek kurulmuş kıl çadırda.

Damat at sırtında atarken çifte
Kınalar yakılmış bizim geline.

Üç gün üç gece düğün dernek olmuş
Kaynamış kazanlar,mideler dolmuş.

En sounda düğün ermiş hitama
Gelmiş sıra gidip gelin almaya.

Süslemişler bir at arabasını
Bİndirmişler gelin ile damadı.

Almışlar obadan telli gelini
Gelin terkeylemiş tüm sevdiğini.

Gelin ve damad arabaya biner
Düğün alayı da geriden izler.

Gelin alayı düşer zorlu yola
Kimseler istemez verelim mola.

Geçerken dereden at bir su içer
Damad kükrer ata bu biiir oldu der.

Gelin anlayamaz bu nasıl iştir
Damad adayı erken kükremiştir.

Az ilerde at bir tutamcık ot yer
Kükrer damad bunla ikiii oldu der.

Gelincik ürker der bu nasıl iştir
Hep böyleyse benim işim bitmiştir.

At geçerken bir dereden tökezler
Bu üççç oldu der çifteyi ateşler.

Garip at düşmüş can çekişir yerde
Gelin damad yürür artık el ele.

Zar zorda olsa varırlar yaylaya
Erip murada çıkarlar sabaha.

Yorgun gelin kahvaltıyı geç serer
Damad yine kükrer bu biiir oldu der.

Kıssadan hisse nasıl başlarsa bir iş
Artık bundan sonra öyle gidermiş.

Talip KAZGI
7 Ekim 2011 Çarşamba
KÜTAHYA