Acının yüreğine battığı bir akşam!
Hüznün karelerinde hayatın belkide son valsleri,
Kendini ansızın gökyüzünde görürsün,
Azrailin kanatlarına dolanmış karabulutlar arasında;
İçini acının kurtları kemirir.
Olanca agırlığıyla üzerine çöreklenir.
Malum acımasız yalnızlık.
Sanki son nefesinde sabık dostun azrailin nefesini hissedersin... ..
Hüznün perdesinde silik yüzün.
Yine içini acının.yalnızlığın, hüznü kemirir.
Gözünün önünden bir yıldız kaydığını görürsün.
İçini hala aç kurtlar kemirir
Malum yine yalnızlığın yalın hali
Gök yüzü kızıla boyanır kızıllıkta birşeyler kaybolur
Yok olur bir birbeynine yer etmiş. yüzler.
Anılar hüznün ve sevincin kareleri
Uzaktan sesler duyulur.
Yer yorulur. gök yorulur.
Ellerin bulutlara dolanmış sende yorgun.
Akşamı selamlayan tek çobanyıldızı da kaybolur.
akşam zifiri geceye döner.
öncü yıldızın ardınca,nereye gideceğini bilirsin.
Sen yolcu itirazsız düşersin yola.
Bir yıldız daha kayar.
Elin yüzün. bedenin dağilir...
Ve sen bilirsin... .
Bu. gökyüzün de azraille son valsdir.
Feriha ÇELİK.