Gözlerim.
Daldı yine sonsuza,
Gönlümde,
Fırtına kopacak gibi.

Saçlarım dağıldı,
Esen rüzgârdan,
Bahtıma kara kış,
Çökecek gibi.

Ruhumu hafakan,
Basıyor her an,
Sanki bu yüreğim,
Duracak gibi.

Boğazımda harfler,
Düğümleniyor.
Sırımı içimden,
Dökecek gibi.

Sanki yaşıyorum,
Ben bir rüyada,
Korkarım ki uykum,
Kaçacak gibi.

Ufukta görünen,
O güzel hayal,
Serap olup bir an,
Bitecek gibi.

Anlamak mümkün mü,
Bu hayat nedir,
Hayal mi?
Serap mı?
Yoksa rüyamı?

Elemler,
Kederler,
Hazlar iç içe,
Yoksa hepsi bir söz,
Bir tek hecemi?

Kafa dediğin ne?
Kuru bir kelle,
İstersen her yandan,
Yokla,
Ve elle,

İçinde bir dünya var,
Sınır tanımaz,
Ek, biç,
Kış ve yaz,
Hayatı belle,

Yürek!
Bir ummandır,
Okyanus küçük.

Kaybolur içinde,
Bütün bir alem,
Oraya misafir,
Ki,
O en büyük,
Muhabbet tahtının,
Sultanı Müluk.

Kalmadı yürekte,
Ne ses ne soluk,
Umutlar takatsiz,
Anılar silik,

Sahneler tarumar,
Dekorlar yıkık.

Bu ben miyim?
Dostlar,
Söyleyin bana,
Şu solgun,
Hayattan,
Kalan tek artık.

Necdet EREM.


Müluk: Melikin çoğulu.
Muhabbet tahtına oturacak olan melikler meliki,
Sultanlar sultanı,
Sevgililer sevgilisi.
Tek sevgili Olan Allah.