Senin sessizliğin..,
Benim duygularımla canlanır.
Benim düşlerim ise,
Senin karanlığın da aydınlanır.
Senin karanlığın..,
Duygularımın, simsiyah tuvali oluverir sanki;
Benim düşlerim ise,
Sigaramın dumanıyla, üzerin de resimlenir inan ki.

Seninle geçer en güzel dakikalarım.
Senin sessizliğinde kabarır hislerim.
Sessizce ağlarken, inci gibi dökülse de gözyaşlarım,
Kimse göremez onları;
Senin karanlığın da saklarım.
Canlanır gözümde sevdiklerim,
İçimde büyür hıçkırıklarım,
Onu yalnızca ben duyarım senin sessizliğinde.
Efkarlanıp, içkimi içerken bir solukda almadan nefes.
Boşalan kadehimi doldururken,
Senin sessizliğinde! Tatlı nağmedir çıkardığı ses.
Senin karanlığın,
Bembeyaz kağıt olur, güç verir kalemime..
Senin sessizliğin,
İlham olur, yalnızlığımı anlattığım şiirlerime.
Tan yeri ağarırken,
Yavaşça uzaklaşırsın benden,
Bilirim ayrılık zamanının geldiği
Horozlar ötüşürken,
Son kez bakarım penceremden,
Anlarım bana veda ettiğini

Birol Yiğit / Alanya