-İki tonbiş nene ve dede,
Her ikisi de pamuk gibi beyaz saçlı,
Gözlerinde gözlükleri anlatıyorlar.

-Ahhh Sami beyciğim hayatımız roman,
Genç ve güzeldim beni çok severdin,
İlk bakıştığımızda gözlerimi döndürdün,
Nede konuşkandın,çok çenen vardı,
Nasılda becerirsin,hemen şiir yazardın,
Hatırlıyor musun yolda bulduğun kağıtlara,
Yedi şiir birden yazdın,beni anlatan,
Şair ruhlu ihtiyar koca adam.

Sabahlara kadar sohbetler ederdik,
Sabırla dinler,sonrada sen konuşurdun,
En çok neyini özledim biliyor musun,
Her sabah alnımdan,gözlerimden öperdin.

Deli dolu hep genç yaşamayı severdin,
Yaşlandık koca adam,sevgililerini gördüm,
Yasemini,onu hiç unutamadın,
Hala buruşuk ellerimi tutuyorsun.

Beni öpüyor,saatlerce konuşuyorsun.

Senden hayatı sevmeyi,insanlara olan,
Sonsuz güvenini,yaptığın yardımlarını,
Anladım ki iyiliklerinle dolusun,
Hala,zor gören gözlerimi öpüyorsun.

Yemek ortasında hiç dans yapılır mı,
Yapardın,yemek de soğurdu,
Koca yaşlı adam çok üzdün de,
Ahh o genç yaşım geri gelse,
O deli dolu günleri tekrar yaşasak.

Kıskançtım,kavgalarımız olurdu,
Dünyayı gezdirdin,çok mutluyum,
Tarkan,Teoman,İntizar,Orhan baba dinlerdin,
Yazdığın şiirlerine bakıyorum,okuyorum,
Sende ne anılar ne acılar var,
Koca ihtiyar pamuk saçlı adamım,
İlk gün gibi seni hala seviyorum,
Biliyorum ki cenazen çok kalabalık olacak...

Sami ARLAN...