bir martı çığlığı duyuluyor
istanbul’dan
ayrılmak üzere olan bir iskandinav ülkesi
gemisin’de

herkes bir telaş içinde
koşuşturmacalar başlıyor
bir nefes daha çekip kaçarcasına
gitme uğraşına giriyor
bir çok kişi

yanlızlık ürpertesini hissetmiş
olmalı ki
iskelede suskun galata kulesi de
sultanahmet cami’i de sus pus
vaziyeti almış durumdalar

gidici bir yol haritası
alaycı bir ingiliz gülüşü hakim
gidecek olanın yüzünde
belli ki mutlu
olacaklarına inanmışlar
bu denli depar atıp gitmelerine
bakılırsa

yanlarında ne olur ne olmaz hesabında
kuru erzak bir kaç paket de
maltepe sigarası almışlar
gülümsüyorlar kaptanın siren sesini
çalmasını bekliyorlar
heyecanlı gözleriyle

beyoğlu eşrafından oldukça da
epey yolcusu var

etiler,tarabya gibi lüks semtlerde
geri kalır yanı yok hani

hepsinin başında yazlık şapkası bikini
takviyeli taytları
ve güneş gözlükleri başlarında
onlarda gülücükler saçarak binmekte gemiye


nuh’un gemisine nazire yaparcasına da
orda belki bulunmaz diye düşünülmüş
bir kaç eş eminönü güvercini
birkaç eş de beşiktaş martısı bindirmişler
gemiye

yaşlı bir nine de zoraki de olsa
toprağını terk edecek olmanın burukluğuyla
bir kavanoz içinde istanbul toprağı koymuş
gözyaşlarını arkasına dökerekten biniyor
rotası belirsiz gemiye


küçükte bir direnişe
şahit oluyor gözlerim
küçük bir çocuk babamın mezarını bırakmam diye
ağlıyor
annesi üvey babası
zorla
bindiriyor
zapdetmeye uğraştıkları
çocuğu gemiye

ve siren sesiiii
oldukça yüksek bir basınçla
yankılanıyor
istanbulun sarp semtlerine doğru

acele edin diyor

bir seste

gemi kalkıyor

martılar balıklar güvercinlerde
hep biranda
acele ediyorlar
istanbul dan kaçıyor lar



geminin peşinden sürüklenip
gidiyorlar