11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1079
Okunma
Yeşil kadife gözler vardı
Sütün kahve koktuğu yerde.
Annemin bağladığı
ama her seferinde açılan ayakkabılar gibi,
Dolandı düş bağlarım ayaklarıma.
Kömür tozu ihtimallerde ısındı,
Dudak boyası silinmiş öpülmelerim.
Nar rengi bir eski sarayda
Tanelerine ayrıldı sarıtılmış hayallerim.
Rengi geçkin aşklar soluduk
Taze toprak kokulu çöllerde.
Gelmeyen bir posta gibi
Duruyor dilimde ayrılık.
Pulu düşmüş
Bir küçük balık gibi
Arıyorum ağzımın kurusunda
Serin mühür kokulu ismini.
Ben ne yana dönsem
Bir bıçak kesiyor sesini.
Annemin omzu küçüldü.
Ben büyüdüm belki de.
Dün gece aradım durdum da
Ağlayamadım bile.
Sinem Sal
Cevap Yaz