Bırakın Şiir Yüreğim Kanatlansın Bilmiyor musunuz Kanadı Kırık bir Kelebeğim Ben
Özgürlüğüm Kısıtlanmış Sol Yanımda Depremler Kaynıyor Tutsak Dizeler Şiirlerime dökülürken ..


Kanadı Kırık Kelebek’ten

ŞİİR YÜREĞİME


Kısık naralar takılırken boğazıma
Devrik cümleler dudağıma esir düşerken
Hasret kokusu çalınırken gözlerime
Sönmemiş sevda kırıntılarında kavrulurum

Nasılda yakışıyor martı kanatlarına hayellerim
İlham perilerinin yürüdüğü ebedi sonsuzluğu
Sınır ötesi yanlızlık rehber olurken
Yönümü bulmaya yardım eder misin?

Belirsiz bir noktaya dalarken gözlerim
Kusursuz gülüşlerimi ölü denizlere serper
Şaşkınlığım müthiş yorgunluğa dönüşürken
Kurduğum hayellerim yıkılırken ardından

Açıklayamam çaresizliğimi unutursun sevdiğim
Kaçınılmaz haykırışlarım geceyi yırtarken
Alaça karanlıkta ilkbaharın son saatlerindeyim
Gece gündüzle örgütlenmelere girerken

Pay çıkarma kendine suskun cağrafyamdan
Suskunum sana kızıgınım sana ebedi ayrılık
Kalemimle kağıtları hırpalarken
Çaresizliğim dizlerimde can çekişir

Sesinde isyan,öfkende ben olunca
Yokluğun belimi bükerken...Sustum
Hiç istemesen de seni kalbime gömeceğim
Biliyor musun Kelebeğim

Remziye Çelik
Yorum Funda Sağlam

5.5.2011

Bu şirimi can dostlarıma hediye ediyorum şiir yüreğimden kanatsız tüm kelebeklere Fundam Sesine Can feda ilk Kelebek sensin sana ve tüm ziyaret edenlere gelsin.