Sevda Cint
KARA TREN
Çoçukluğumun yolculuğuydu karatren,
Gitmek ve kuşetli vagonlarda yatarak,
Ge ahenkle takır,tukur,tekerler,rayda.
Arada bir düdüğünün sesi,düüüüt düt,
Acı ve Hüzün verirdi bana,
Haydarpaşa garından binerdik,
Başlardık yolculuğa,istasyonlarda,

Büyük garlarda inenler,binenler olurdu,
Merakla izlerdik pencerelerden,
Geçerken dere,tepe,bağ,bahçe,köprü,
Tünellerden ürperirdik,Duman salarak,
Son istasyona kadar pür neşe,
Yürüyen bir dev gibi,yatardık ev gibi.
Haydi yolunuz açık olsun selamatle,
Kara tren uzar gider,demir raylarda,
Çocukuluğumla beraber,heyecan’da bitti.

Artık kalmadı pek tren yolculuğu,
Hızlı tren ,Metro,Metrobüs,Otobüs,aldı,
Uçaklar vızır,vızır yerini aldı,teş ulaşım,
Çağa ayak uydururyoruz ya,
Aklımda kaldı trenle yolculuklarımız.
Hepsi geçmiş oldular,ve çocukluğumdaki anılar.
Kara tren gelmezmola ,
Düdüğünü çalmazmola türkülerde,
Asker götürüyor,anadoluya,
Birçok şaire,Ozana İlham olmuştur,
Haydi kara tren uğurlar ola,
Şimdi de anılarımda çıktın yola.

N.Sevda Cint